19 Νοε 2009

Όσα δεν λέγονται

Εννοώ αυτά που μένουν να αιωρούνται ανάμεσα στους ανθρώπους, επειδή απλά δεν γίνεται να ειπωθούν. Και δεν γίνεται να ειπωθούν επειδή υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν μάθει να μιλούν για ό,τι τους συμβαίνει, που δεν έχουν συνηθίσει στην ανοικτή επικοινωνία και που μάλιστα η απουσία της τους δημιουργεί την ψευδαίσθηση ότι δεν συμβαίνει αυτό που φοβούνται ότι συμβαίνει ή ότι, αντίστροφα, είναι ελεύθεροι να περιενδύουν οποιοδήποτε συμβάν με την ερμηνεία που τους φαίνεται πιο λογική. Επίσης, δεν γίνεται να ειπωθούν επειδή, αν λέγονταν, θα προκαλούσαν πληγές - τόσο στον αποδέκτη τους όσο και σε αυτόν που τα ξεστομίζει…

Είναι ένας τρόπος που, σε κανονικές συνθήκες, δεν δέχομαι να υιοθετώ – και που δεν θέλω να υιοθετούν ούτε οι άλλοι προς εμένα. Αλλά τελευταία μου συμβαίνει συνέχεια. Και δεν μιλώ, επειδή αν μιλήσω, θα προκαλέσω την άμυνα του άλλου και έναν αντίλογο επί των συγκεκριμένων σημείων που ειπώθηκαν, τα οποία δεν απεικονίζουν (πώς θα μπορούσαν άλλωστε;) ολόκληρη την άποψή μου. Κι επειδή φοβάμαι ότι μαζί με τον συγκεκριμένο αντίλογο που θα προτάξουν, θα πουν και μια γενικότερη κρίση για το άτομό μου που θα είναι αρνητική – και μετά θα πρέπει να κουβαλώ αυτή την κρίση χωρίς να ξέρω πώς να τη διαχειριστώ. Και δεν μου μιλούν, επειδή φοβούνται για τους ίδιους ακριβώς λόγους.

Κάπως έτσι μένουμε όλοι στη σφαίρα του ίσως, του μήπως, του τι θα γινόταν αν. Και δεν γίνεται ποτέ τίποτα, γιατί είμαστε όλοι πολύ ανασφαλείς για να μπορέσουμε να αντέξουμε την κριτική του άλλου και γιατί το χειρότερο που φοβόμαστε - μετά τον θάνατο – είναι μήπως ραγίσει η καρδιά μας.

11 σχόλια:

La koumbara είπε...

Εγώ μπερδεύτηκα πάλι - αλλά αυτό είναι εύκολο.
Πολλά δεν λέγονται γιατί δεν είναι δουλειά μας να τα πούμε. Δεν έχει να κάνει με το αν θα ραγίσει η καρδιά μας ή όχι. Αλλά συχνά πρέπει να σκεφτόμαστε γιατί να δημιουργούμε πρόβλημα στον άλλον, εκεί που δεν έχει;
Ας πούμε ότι η γυναίκα του αδελφού σου κοιμήθηκε μία φορά με κάποιον άλλον. Και έρχεται και σου το εξομολογείται και σου λέει πόσο έχει μετανιώσει. Θα το έλεγες στον αδελφό σου;
Αν το πεις μπορεί να προκαλέσεις την οργή του αδελφού σου, ο οποίος μπορεί να σου πει ότι θα προτιμούσε να μην ξέρει τίποτα (δικό του θέμα).
Αν δεν το πεις μπορεί κάποτε να κατηγορηθείς ότι του έκρυψες κάτι σημαντικό (πάλι δικό του θέμα).
Έτσι λοιπόν εγώ πιστεύω ότι μερικά πράγματα λέγονται μόνο όταν οι άλλοι μας ζητήσουν να τους τα πούμε.

libero είπε...

Στο σενάριο σου λα κουμπάρα, δεν θα το έλεγα σε καμία περίπτωση. Σαν να μην το ξερα.

@ Cleareaching

Οπότε, αυτό που μένει, αφού δεν αντέχουμε την "αρνητική" κριτική και για να μην "ραγίσει" η καρδιά μας, σταματάμε τις οποίες σχέσεις με αυτα τα άτομα. :(

Christina Linardaki είπε...

@La koumbara
Κάτι τέτοιο ούτε κι εγώ θα το αποκάλυπτα ποτέ. Αλλά με το "όσα δεν λέγονται" δεν εννοούσα εκμυστηρεύσεις τρίτων - αυτές εξυπακούεται ότι τις καταπίνεις. Εννοούσα άβολα και άλυτα πράγματα που αφορούν τη σχέση σου (εσένα, εμένα, του libero, ... προσωπικά) με κάποιον άλλον. Man-to-man που λένε στο μπάσκετ.

@libero
Όχι καλέ. Δεν σταματάμε τις σχέσεις με τα άτομα (πράγμα που ίσως θα ήταν πιο ειλικρινές), απλώς συνεχίζουμε τις σχέσεις κρατώντας πράγματα πίσω. Και δεν λέω ότι είναι πάντα κακό να κρατάς πράγματα πίσω - στην τελική αυτό που κρατάς είναι η γνώμη σου, που δεν σημαίνει ότι ανταποκρίνεται στην αλήθεια του άλλου.

Αλλά πολλές φορές η γνώμη μας μπορεί να είναι χρήσιμη για τον άλλον (και αντίστροφα), μόνο και μόνο γιατί του δίνει την ευκαιρία να σπάσει την εικόνα που έχει δημιουργήσει για τον εαυτό του. Μόνο που δεν μπορούμε να του την πούμε (ή να μας την πει, αντίστοιχα) γιατί τέτοιες συζητήσεις μας βγάζουν έξω από τη "ζώνη στην οποία νιώθουμε άνετα" (σκέφτομαι το αγγλικό comfort zone) και, για τους παλαιότερους, τη ζώνη του "καθώς πρέπει".

Ωστόσο υπάρχουν κάποιοι (αντιπαθέστατοι :D ) άνθρωποι που δεν μπορούν να συγκρατήσουν τον εαυτό τους και λένε πάντα αυτό που σκέφτονται με έναν τρόπο ψυχαναγκαστικό κάποιες φορές - σα να θέλουν να ξαλαφρώσουν οι ίδιοι κι ας πάρει η μπάλα όποιον να ΄ναι.

libero είπε...

Άρα αυτός που σπάει εικόνες, είναι αντιπαθητικός.

Christina Linardaki είπε...

Ε, ναι, προφανώς. Και να μην είναι, γίνεται τη στιγμή που το κάνει.

Ανώνυμος είπε...

Καλησπερα Χριστινα μου, ολα καλα?
Ευθυμια

Christina Linardaki είπε...

Γεια σου Ευθυμία μου. Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για το ενδιαφέρον σου, καλά είμαι, απλώς δεν βρήκα το χρόνο να γράψω κάτι αυτή την εβδομάδα.

Καλό βράδυ!!!

Ανώνυμος είπε...

Καλο βραδυ κοριτσι μου, νασαι παντα καλα!!!
Ευθυμια

Lillian είπε...

Καλό μήνα στην τετράδα!
φιλιά
λίλλιαν

Ανώνυμος είπε...

Καλο μηνα σ'ολους!!!!
Ευθυμια

Christina Linardaki είπε...

Με δύο μέρες καθυστέρηση, καλό μήνα κι από μένα!!! Έχω πήξει βρε παιδιά δεν προλαβαίνωωωωωωω! :)