31 Μαΐ 2011

Ο σκωπτικός Σουρής

Μετά τον σοφό Παπαδιαμάντη και το δοκίμιό του, επιστροφή στην ποίηση με ένα ποίημα του Σουρή. Θα εκπλαγείτε ίσως από το πόσο σύγχρονο είναι το περιεχόμενό του:

Γεώργιος Σουρής (1853-1919)
"Ποιος είδε κράτος λιγοστό"

Ποιος είδε κράτος λιγοστό
σ' όλη τη γη μοναδικό,
εκατό να εξοδεύει
και πενήντα να μαζεύει;

Να τρέφει όλους τους αργούς,
νά 'χει επτά Πρωθυπουργούς,
ταμείο δίχως χρήματα
και δόξης τόσα μνήματα;

Νά 'χει κλητήρες για φρουρά
και να σε κλέβουν φανερά,
κι ενώ αυτοί σε κλέβουνε
τον κλέφτη να γυρεύουνε;

Όλα σ' αυτή τη γη μασκαρευτήκαν
ονείρατα, ελπίδες και σκοποί,
οι μούρες μας μουτσούνες εγινήκαν
δεν ξέρομε τί λέγεται ντροπή.

Σπαθί αντίληψη, μυαλό ξεφτέρι,
κάτι μισόμαθε κι όλα τα ξέρει.
Κι από προσπάππου κι από παππού
συγχρόνως μπούφος και αλεπού.

Θέλει ακόμα -κι αυτό είναι ωραίο-
να παριστάνει τον ευρωπαίο.
Στα δυό φορώντας τα πόδια που 'χει
στο 'να λουστρίνι, στ' άλλο τσαρούχι.

Σουλούπι, μπόϊ, μικρομεσαίο,
ύφος του γόη, ψευτομοιραίο.
Λίγο κατσούφης, λίγο γκρινιάρης,
λίγο μαγκούφης, λίγο μουρντάρης.

Και ψωμοτύρι και για καφέ
το «δε βαρυέσαι» κι «ωχ αδερφέ».
Ωσάν πολίτης, σκυφτός ραγιάς
σαν πιάσει πόστο: δερβέναγάς.

Δυστυχία σου, Ελλάς,
με τα τέκνα που γεννάς!
Ώ Ελλάς, ηρώων χώρα,
τί γαϊδάρους βγάζεις τώρα;

5 σχόλια:

ΑΙΘΗΡ είπε...

Πωπω, χτύπησες την "Αχίλλειο Πτέρνα" μου! Λατρεύω Σουρή, για πολλά χρόνια προσπαθούσα να γράφω ποιήματα στο ύφος του! Από τα αγαπημένα το συγκεκριμένο και παραθέτω μικρό απόσπασμα από τον "Πρώτο Λόγο του κ. Δεληγιάννη":

Bon Jour, κύριοι μεγάλοι, της Ευρώπης διπλωμάται,
στην υγείαν σας πώς είσθε;... Φίλε Βίσμαρκ, πώς περνάτε;
Εγώ, δόξα τω Υψίστω, μέχρις ώρας υγιαίνω, τρώγω μ' όρεξι, κοιμούμαι, σεργιανίζω και παχαίνω.
Με δυο λόγια χάφτω μύγας και αέρα κοπανώ, μολοντούτο κι εν τοσούτω, ταπεινά σας προσκυνώ.
.......
Καλό μήνα!

Ανώνυμος είπε...

Σουρής και ξερό ψωμί!

Christina Linardaki είπε...

Είπαμε, σημερινά πράγματα!!!

Καλημέρα παιδιά και καλό μήνα. :)

Χουλκ είπε...

Κλέφτες φτωχοί και άρχοντες
με άμαξες και άτια,
κλέφτες χωρίς μία πήχυ γη
και κλέφτες με παλάτια,
ο ένας κλέβει όρνιθες
και σκάφες για ψωμί
ο άλλος το έθνος σύσσωμο για πλούτη και τιμή.

...................

Για αυτό το κράτος, που τιμά
τα ξέστρωτα γαϊδούρια,
σικτίρ στα χρόνια τα παλιά, σικτίρ και στα καινούργια!


Καλησπέρα.

Christina Linardaki είπε...

Χαχαχαχαχα!!!!!!! ΕΥΓΕ, Χουλκ!