29 Δεκ 2011

Ποιος φταίει για την κρίση

Εμείς φυσικά. Όχι επειδή μαζί τα φάγαμε, αλλά επειδή δεν σκεφτόμασταν θετικά. Και όλοι αυτοί που πεινάνε στην Αφρική και οπουδήποτε αλλού, πεινάνε επειδή δεν ξέρουν πώς να σκεφτούν, όχι ότι τους φταίει τίποτε άλλο.

«Στην πραγματικότητα, ο νόμος της έλξης είναι υπάκουος. Δεν λειτουργεί υπολογίζοντας στην εξίσωση τα «μη», τα «όχι» και τα «δεν» ή οποιεσδήποτε άλλες αρνητικές λέξεις. Καθώς εσείς αρθρώνετε αρνητικές λέξεις, να τι λαμβάνει ο νόμος της έλξης: ‘Δεν θέλω να λεκιάσω το ρούχο μου’ = ‘Θέλω να λεκιάσω το ρούχο μου και να συνεχίσω να το λεκιάζω’» (Lisa Nichols, “No Matter What”).

Μα για στάσου. Αφού το σύμπαν δεν καταλαβαίνει τις αρνητικές λέξεις, όλοι αυτοί που πεινάνε και σκέφτονται συνέχεια «δεν έχω φαΐ», δεν θα έπρεπε λογικά να έχουν φαΐ με τα τσουβάλια; Αυτοί που σκέφτονται «δεν έχω λεφτά», δεν θα έπρεπε κανονικά να κάνουν βουτιές σαν τον Σκρουτζ Μακ Ντακ σε θησαυροφυλάκια με δολάρια (ή ευρώ, έστω!); Κι όταν ευχόμαστε ολόψυχα ο ένας στον άλλον «υγεία», δεν θα’ πρεπε η ευχή μας ανεξαρτήτως να πιάνει;

Νόμος της έλξης και μ@$!#ίες! Δεν είναι η φυσική (κβαντική ή κλασσική), δεν είναι η γλωσσολογία, είναι απλά και μόνο ο φόβος. Όταν θέλεις κάτι, το πρώτο πράγμα που σκέφτεσαι είναι τι θα γίνει αν δεν το αποκτήσεις – και φοβάσαι. Αυτό ισχύει όχι μόνο για τα αγαθά, τις σχέσεις κλπ. αλλά και για τα πιο απλά: ο άνθρωπος δεν ξέρει πώς να φερθεί, δεν ξέρει τι να νιώσει μπροστά σε οποιαδήποτε κατάσταση – με αποτέλεσμα διαρκώς να φοβάται. Όποιος του σερβίρει μια φόρμουλα που του δημιουργεί την ψευδαίσθηση ότι έχει τον έλεγχο της ζωής και του εαυτού του γίνεται ο νέος φωστήρας της τρισηλίου του θεότητος...

Διαβάζω αλλού: «Η γλώσσα των ονείρων χρησιμοποιεί τη θετική ενέργεια και τον ενθουσιασμό. Η γλώσσα των στόχων δημιουργεί υποχρεώσεις και βάρη» (www.aftognosia.gr). Άντε πάλι με τη γλώσσα. Δηλαδή, αυτό που ενδιαφέρει είναι το πώς παραμυθιαζόμαστε, θετικά ή αρνητικά – γιατί σε κάθε περίπτωση παραμυθιαζόμαστε. Είναι καλό να το ξέρουμε πάντως. «Κάθε πρόβλημα είναι ένα ανεκπλήρωτο όνειρο» λέει αλλού στο ίδιο site. Και κάθε όνειρο είναι ένας καλά κρυμμένος φόβος, όπως ήδη είπα.

Το πρόβλημα είναι εγγενές, είναι μέσα στην ίδια τη γλώσσα. Οι νευρογλωσσολόγοι λένε ξεκάθαρα ότι η γλώσσα διαμορφώνει τον εγκέφαλό μας – μόνο που η γλώσσα χαρακτηρίζεται από ασάφεια, αμφισημία και είναι ένα αμιγώς ανοικτό σύστημα με ό,τι αυτό σημαίνει. Το λειτουργικό πρόγραμμα που διαμορφώνει τον εγκέφαλό μας, η γλώσσα που μιλάμε, έρχεται επομένως με τον ιό μέσα στην ίδια του την ίνα. Ακριβώς όπως το hardware (τον ίδιο τον εγκέφαλο) που και αυτό έχει ενσωματωμένες στο σύστημά του τις αδυναμίες που τον χαρακτηρίζουν (μεροληψίες, γνωστικά σφάλματα, κενά κλπ).

Μπορώ να το πάω και μακρύτερα. Εν αρχή ην ο Λόγος. Δηλαδή αυτό το αμφίσημο, ασαφές και ανοικτό κάτι που ορίζει πραγματικότητες - τι κρίμα που η πρώτη ύλη εμπεριείχε και το ελάττωμα που θα έκανε προβληματική την κορωνίδα της δημιουργίας! Και μετά μας φταίξανε ο Αδάμ και η Εύα…

Άντε, τέλος πάντων! Με την απεριόριστη δύναμη της σκέψης μου και με άπασα την καλή μου διάθεση εύχομαι σε όλους "Καλή Πρωτοχρονιά" και γενικότερα "Καλή Χρονιά" (μήπως να ευχηθούμε να έρθει κατ' ευθείαν το 2013?). Σκεφτείτε θετικά γιατί χανόμαστε!

7 σχόλια:

La koumbara είπε...

Λες τώρα που βάζω όλη την θετική μου σκέψη να κερδίσω το πρωτοχονιάτικο;

Καλή πρωτοχρονιά!

Christina Linardaki είπε...

Το εύχομαι για να ενδυναμώσω! Και μην ξεχάσεις τους φίλους σου, ε;

Πολλές πολλές ευχές για το 2012!!!

Ανώνυμος είπε...

La koumbara.....εσκισε.....!!!
Καλη Χρονια....

Που πας ρε Παπαδημο......

Christina Linardaki είπε...

Χρόνια πολλά, καλή χρονιά Βαγγέλη!

Ανώνυμος είπε...

χρονια πολλα, καλη χονια καλη μου
Παντως να ξερεις φταινε ολοι οι αλλοι εκτος απο τον κατα Μαρξ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ...

ΑΙΘΗΡ είπε...

Καλή χρονιά! Συνέχεια πάνω σε αυτό τη φασαρία με τη "θετική σκέψη" πέφτω τελευταία... Τυχαίο; Δε νομίζω! Η κρίση λύγισε ακόμα και τους σκεπτικιστές. Μας φαντάζομαι όλους με το "Μυστικό" ανά χείρας να "σκεφτόμαστε θετικά" και να περιμένουμε βοήθεια από το Σύμπαν!

Christina Linardaki είπε...

Θεός φυλάξοι, Δώρα μου, Θεός φυλάξοι! Κάτσε να φτύσω τον κόρφο μου δυο-τρεις φορές!