28 Φεβ 2008

Παιδιά ενός κατώτερου θεού;

Απαντήσεις, λοιπόν, σε τέτοια μεγάλα ζητήματα επιχείρησαν να δώσουν λίγο-πολύ όλες οι σχολές σκέψης, καθεμία με τον δικό της τρόπο. Δεν μπορώ σε καμία περίπτωση να ισχυριστώ ότι έχω μελετήσει όλες τις σχολές και ότι γνωρίζω όλες τις θεωρίες, ωστόσο, από τα όσα έχω δει, πιστεύω ότι είναι ασφαλές να θεωρήσουμε δύο βασικούς άξονες σκέψης:

- αυτόν που ισχυρίζεται ότι ο Θεός είναι τέλειος, ότι ο κόσμος είναι ένα τέλειο δημιούργημα και ο άνθρωπος η κορωνίδα της Δημιουργίας, και

- αυτόν που ισχυρίζεται ότι ο κόσμος μας είναι έκπτωτος, δημιούργημα ενός κατώτερου θεού και κατά συνέπεια βλέπει τον άνθρωπο ως τμήμα αυτού του έκπτωτου κόσμου, αναγνωρίζοντάς του ωστόσο τη διατήρηση της θεϊκής σπίθας μέσα του.

Το ποιόν άξονα υιοθετεί κανείς είναι θεμελιώδες για τη διαμόρφωση της άποψής του για το ο,τιδήποτε. Είναι σαφές, σε μένα τουλάχιστον, ότι ο δεύτερος άξονας σκέψης διαμορφώθηκε από την επιθυμία του ανθρώπου να κατανοήσει γιατί βιώνει αυτό που ο ίδιος αντιλαμβάνεται ως αδικία, ως έλλειψη αγάπης, συμπόνοιας, κτλ. Γιατί τέτοιου είδους αξίες να μην είναι έμφυτες στον άνθρωπο και να μην αποτελούν τη φυσική του έκφραση; Γιατί να επιτρέπεται να υπάρχει βία σε οποιαδήποτε μορφή; Τέτοιου είδους ερωτήματα βρίσκουν ικανοποιητική απάντηση σε μια θεώρηση όπως η δεύτερη. Είμαστε έκπτωτοι, έξω δηλ. από τον κύκλο της θεϊκής εκπόρευσης και δημιουργίας, γι’ αυτό και βιώνουμε όλα αυτά. Και συνεχίζουν οι σχολές διερωτώμενες «γιατί δημιούργησε ο Θεός τον κόσμο;» και απαντώντας «επειδή ένιωσε τη σφοδρή επιθυμία».

Οποιοσδήποτε έχει σκεφθεί λίγο βαθύτερα, έχει κατανοήσει ότι η επιθυμία είναι μια όψη της ανάγκης και ότι η ανάγκη είναι κάτι που δεν βιώνεται από ένα τέλειο ον. Αυτό φαίνεται σαν επαλήθευση του βασικού επιχειρήματος του δεύτερου άξονα σκέψης. Να που φαίνεται πως όντως ο Δημιουργός μας δεν είναι τέλειος, πως έχει ανάγκες, ίσως και ελαττώματα. Είναι ένα Ον εν εξελίξει. Και πώς εξελίσσει τον Εαυτό Του; Μα μέσα από το δημιούργημά Του, μέσα από μας, μέσα από τις δικές μας εμπειρίες και τη δική μας εξέλιξη.

Λογικό, έτσι; Όμως, δεν συνιστά παρέκταση, δεν συνιστά προβολή καθαρά ανθρώπινων χαρακτηριστικών σε ένα Ον που, εφόσον είναι άφατο και άρρητο, είναι και ακατανόητο για μας από ένα σημείο και μετά; …

Δεν υπάρχουν σχόλια: