29 Φεβ 2008

Ένας τέλειος κόσμος

Αν απορρίψουμε λοιπόν την προσπάθεια να εξηγήσουμε το αίνιγμα του Θεού με ανθρώπινους όρους, δεν έχουμε κανέναν λόγο να δεχθούμε την ιδέα ότι μας έστειλε εδώ κάτω ένας αιμοδιψής θεός που διασκεδάζει με την άγνοιά μας ή ένας απελπισμένος θεός που θέλει να φωτίσει μέσα από μας τη δική του.

Θα δούμε έναν Θεό τέλειο, που αντανακλάται επ’ άπειρον στο δημιούργημά Του χωρίς να στριμώχνεται ψυχαναγκαστικά σε μια ερμηνεία η οποία προσλαμβάνει για τον εαυτό της πρόσθετη αξία έναντι οποιασδήποτε άλλης.

Και θα δούμε και τον εαυτό μας μέσα σε μια τέτοια δημιουργία χωρίς το στίγμα του Κάιν, ελεύθερες εικόνες ενός ελεύθερου Θεού, από την ουσία του Οποίου μπορούμε να κοινωνούμε συνεχώς.

Μια τέτοια θεώρηση μας επιτρέπει να απελευθερωθούμε από τα δεσμά της ατέρμονης αμφισημίας του εγώ, που βιώνει πόνο, αγνοώντας τι είναι. Και να έρθουμε σε επαφή με το βαθύτερο και ανώτερο μέρος του εαυτού, από το οποίο έπρεπε εξαρχής να παρορμούμαστε, ώστε να κάνουμε πραγματικότητα το «όλα είναι ένα».

Δεν υπάρχουν σχόλια: