Ο εαυτός σε υπέρβαση

Ίσως αισθάνεστε κι εσείς, όπως οι περισσότεροι, ότι είστε το ίδιο πρόσωπο που ήσασταν χθες. Πιθανά να αισθάνεστε επίσης ότι είστε θεμελιακά το ίδιο άτομο που ήσασταν και πριν από έναν χρόνο. Πράγματι, φαίνεται ότι είστε το ίδιο άτομο για όσο διάστημα μπορείτε να θυμηθείτε.

Kάτι μέσα μας, λοιπόν, φαίνεται να παραμένει ανέγγιχτο από το πέρασμα του χρόνου. Είναι σίγουρο, όμως, ότι το σώμα μας δεν είναι το ίδιο που ήταν πριν από έναν χρόνο. Επιπλέον, είναι σίγουρο πως οι αισθήσεις μας σήμερα είναι διαφορετικές από ό,τι παλαιότερα. Επίσης, είναι σίγουρο πως οι σημερινές αναμνήσεις μας είναι διαφορετικές από εκείνες που είχαμε πριν από μια δεκαετία. Ο νους, το σώμα, τα συναισθήματά μας, όλα αυτά αλλάζουν με τον καιρό. Κάτι παρ' όλα αυτά δεν αλλάζει. Κάτι αισθάνεται το ίδιο.

Τι θα γινόταν άραγε αν μετακομίζαμε σε μια άλλη χώρα, αν δημιουργούσαμε νέες φιλίες, αν ζούσαμε διαφορετικά και αποκτούσαμε νέες εμπειρίες και σκέψεις; Θα εξακολουθούσαμε να έχουμε τη βασική εσωτερική αίσθηση του Εγώ. Αλλά ας σκεφτούμε και κάτι άλλο. Τι θα γινόταν αν αυτή τη στιγμή λησμονούσαμε τα πρώτα δέκα, δεκαπέντε ή είκοσι χρόνια της ζωής μας; Θα αισθανόμασταν πάντα εκείνη την εσωτερική αίσθηση του Εγώ, έτσι δεν είναι; Με λίγα λόγια, φαίνεται πως υπάρχει μέσα μας εκείνη η βαθιά και εσωτερική αίσθηση του Εγώ που ΔΕΝ είναι μνήμη, σκέψεις, νους, σώμα, εμπειρία, περιβάλλον, συναισθήματα, διαμάχες, αισθήσεις ή διαθέσεις. Όλα αυτά αλλάζουν, στο παρελθόν, το παρόν και το μέλλον, χωρίς να επηρεάζουν την εσωτερική αίσθηση του Εγώ.

Κι όμως, συχνά κάνουμε το λάθος να ταυτίζουμε την αίσθηση του Εγώ με τη μνήμη. Η αίσθηση του Εγώ ΔΕΝ είναι η μνήμη, αλλά εκείνος που την παρατηρεί. Ίσως να μη θυμόμαστε τι συνέβη τον περασμένο μήνα, όμως εξακολουθούμε να έχουμε την αίσθηση του Εγώ. Τι κι αν δεν θυμόμαστε λοιπόν τα συμβάντα του περασμένου αιώνα; Εξακολουθούμε να αντιπροσωπεύουμε εκείνη την υπερβατική αίσθηση του Εγώ που είναι ένα σε ολόκληρο τον κόσμο. Αισθανόμαστε ότι δεν είναι έτσι μόνο και μόνο επειδή κάνουμε το λάθος να ταυτίζουμε την υπερπροσωπική αίσθηση του Εγώ με την ατομική μνήμη, νου και σώμα, που όμως είναι διαφορετικά.

Δεν είναι, λοιπόν, τόσο δύσκολο ίσως να αντιληφθούμε ότι ΚΑΘΕ συνειδητό ον έχει την ΙΔΙΑ εσωτερική αίσθηση του Εγώ και ότι όλος αυτός ο αριθμός των υπερβατικών Εγώ δεν είναι παρά ΕΝΑ. Στο βάθος της ψυχής μας υπάρχει η ψυχή της ίδιας της ανθρωπότητας και είναι για όλους ΜΙΑ. Υπάρχει ΕΝΑΣ Εαυτός που παίρνει όλες τις διαφορετικές εξωτερικές μορφές.