Ο κλόουν στον ουρανό

Κοίταξε έξω τον νυχτερινό ουρανό, τον γεμάτο αστέρια που λαμποκοπούν. Κοίτα ψηλά, είναι και κάποιος άλλος εκεί πέρα, πάνω από το κεφάλι σου, που τραγουδάει και χορεύει. Ανοίγει αργά τα μακριά χέρια του, όσο διάπλατα μπορείς να φανταστείς, και ανάβει ένα-ένα τα αστέρια. Και μετά χορεύει γύρω απ' το καθένα.

Άκου! Μπορείς να ακούσεις τη μελωδία που ακολουθεί ο χορός του; Έρχεται από κάπου πολύ πολύ μακριά, μέσα από το διάστημα. Είναι η μουσική που παράγουν οι πλανήτες καθώς κινούνται, μια μουσική που πρωτακούστηκε πριν καν γεννηθεί ο κόσμος. Ο κλόουν τραγουδάει μαζί με τη μελωδία, ένα τραγούδι τόσο γλυκό που ακόμα και η σιωπή αφουγκράζεται για να το ακούσει. Από τη σιωπή που ακούει γεννιέται ένα αστεράκι, ένα νέο αστέρι που λαμποκοπάει κι αστράφτει.

Αυτός ο κλόουν που χορεύει στον ουρανό είναι πολύ ξεχωριστός. Προσέχει τους πλανήτες, φροντίζει τα αστέρια, προστατεύει τον καυτό ήλιο και το ασημένιο φεγγάρι. Φροντίζει τους κομήτες, προσέχει τους μετεωρίτες, διατηρεί όλο το σύμπαν συμμαζεμένο και καθαρό έτσι ώστε κάθε βράδυ να λάμπει, να αστράφτει και να γυαλίζει - μόνο για σένα.

Συχνά ο κλόουν κάθεται και παρατηρεί τη Γη. Μερικές φορές χαμογελάει. Όταν ο κλόουν χαμογελάει, σκορπάει χρυσές ακτίνες γύρω του. Αλλά μερικές φορές η Γη τον στεναχωρεί και κλαίει. Τα δάκρυά του είναι σαν μαργαριτάρια, μεγάλα σαν φεγγάρια αλλά ελαφριά σαν μπαλόνια. Τότε είναι που πέφτουν οι σκιές. Η θλίψη και η χαρά εναλλάσσονται στη μεγάλη καρδιά του. Κι όταν απλώνει τα μακριά χέρια του, αγκαλιάζει ολόκληρο το σύμπαν.

Τώρα παίρνει στη χούφτα του μερικά λαμπερά αστεράκια και τα αφήνει να γλιστρήσουν μέσα από τα τεράστια δάχτυλά του. Μετά πιάνει έναν μεγάλο μετεωρίτη, τον ρίχνει στο στόμα του και τον βγάζει από το αυτί. Δες τα πουλιά που βγάζει από το μαγικό καπέλο του: ασημένια φεγγαροπούλια, χρυσά πουλιά του ήλιου, αστραφτερά πουλιά των αστεριών.

Μα η ώρα πέρασε κι ο κλόουν κουράστηκε. Οι κινήσεις του γίνονται αργές. Βγάζει τη μαύρη βελούδινη μπέρτα του με την πορτοκαλιά τρέσα. Η νύχτα του χαιδεύει απαλά τα μαλλιά. Γλιστράει αθόρυβα μέσα στο σκοτεινό σύμπαν, καθώς η νύχτα τον στηρίζει στα χέρια της. Μαύρα βελούδινα χέρια με μακριά, απαλά δάχτυλα. Χέρια με σχήμα αστεριών σαν τα δικά σου.

Καληνύχτα, όνειρα γλυκά...