ΕΠΙ...ΔΕΞΙΑ

Για τη συνείδηση του δεξιού ημισφαιρίου του εγκεφάλου μας, όλοι είμαστε συνδεδεμένοι μεταξύ μας, η ζωή είναι όμορφη και όλοι εμείς το ίδιο – έτσι ακριβώς όπως είμαστε. Ο χαρακτήρας του δεξιού μας ημισφαιρίου δεν φοβάται, εάν δεν αντιμετωπίζουμε άμεσο και εμφανή κίνδυνο, γι’ αυτό και είναι ο ίδιος ριψοκίνδυνος. Προσαρμόζεται εύκολα στις καταστάσεις, παρότι είναι πολύ ευαίσθητος στη μη λεκτική επικοινωνία, ίσως επειδή κατανοεί εύκολα τους άλλους και αποκωδικοποιεί τα συναισθήματά τους με ακρίβεια. Το δεξί ημισφαίριο είναι ανοικτό στην αέναη ροή ενέργειας* που μας κάνει ένα με το σύμπαν. Περιλαμβάνει αυτά που αποκαλούμε διαίσθηση και ανώτερη συνείδηση. Είναι πάντα παρόν και δεν αντιλαμβάνεται τον χρόνο.

Μία από τις φυσικές λειτουργίες του δεξιού ημισφαιρίου του εγκεφάλου μας είναι να μας δίνει νέες πληροφορίες κάθε στιγμή έτσι ώστε να μπορούμε να ενημερώνουμε τα αρχεία της μνήμης μας που περιέχουν παλιές πληροφορίες με τα νέα δεδομένα. Για παράδειγμα, όταν ήμουν μικρή σιχαινόμουν τις αγκινάρες. Χάρη στο δεξί ημισφαίριο του εγκεφάλου μου, ήμουν πρόθυμη να δώσω στις αγκινάρες άλλη μια ευκαιρία (και κατέληξα να τις λατρεύω). Οι περισσότεροι κάνουμε κρίσεις με το αριστερό ημισφαίριο του εγκεφάλου μας και κλείνουμε την είσοδο στις νέες πληροφορίες που καταγράφει το δεξί – στενοκεφαλιά λέγεται, ξεροκεφαλιά επίσης, ας μη μεγαλώσω κι άλλο τη λίστα!

Το δεξί μας ημισφαίριο είναι ανοικτό στις νέες δυνατότητες και δεν σκέφτεται κατηγοριοποιώντας τα πάντα σε κουτάκια. Δεν το περιορίζουν οι κανόνες και οι κανονισμοί που έχει εδραιώσει το αριστερό ημισφαίριο, το οποίο κατασκεύασε αυτά τα κουτάκια. Ακριβώς γι’ αυτό το λόγο είναι εξαιρετικά δημιουργικό και πάντα θέλει να δοκιμάζει το καινούριο. Αντιλαμβάνεται πως το χάος μερικές φορές είναι το απαραίτητο πρώτο βήμα σε μια δημιουργική διαδικασία. Είναι κιναισθητικό και μαθαίνει από την αφή και την εμπειρία. Τιμά τη ζωή και την υγεία όλων μας των κυττάρων. Χαίρεται με την ελευθερία του ότι υπάρχουμε ως οντότητες μέσα στο σύμπαν και δεν το τρομάζουν οι σκιές του παρελθόντος ούτε η αβεβαιότητα του μέλλοντος.

Όσο όμως κι αν λατρεύω τη στάση, την ελευθερία και τον ενθουσιασμό με τον οποίο το δεξί ημισφαίριο του εγκεφάλου μας αγκαλιάζει τη ζωή, δεν μπορώ να μην παραδεχθώ ότι και το αριστερό ημισφαίριο είναι εξίσου καταπληκτικό. Μ’ αυτό ακριβώς θα ασχοληθώ στη συνέχεια.



* Μολονότι σπάνια το κατανοούμε, οι υποδοχείς των νευρώνων μας είναι σχεδιασμένοι να προσλαμβάνουν πληροφορίες σε ενεργειακό επίπεδο. Π.χ. το οπτικό μας πεδίο χωρίζεται σε δισεκατομμύρια μικροσκοπικές κουκίδες ή pixel. Κάθε pixel είναι γεμάτο από άτομα και μόρια που δονούνται. Τα κύτταρα του αμφιβληστροειδούς μας αντιλαμβάνονται την κίνηση αυτών των σωματιδίων, τα οποία καθώς πάλλονται, εκπέμπουν ενέργεια σε διαφορετικές συχνότητες, μια πληροφορία που ο οπτικός φλοιός κωδικοποιεί στα διάφορα χρώματα. Η εικόνα που βλέπουμε δημιουργείται από την ικανότητα του εγκεφάλου μας να ομαδοποιεί τα pixel και να αναγνωρίζει γραμμές – οριζόντιες, κάθετες, κοίλες, κυρτές, όλες όσες συνδυάζονται ώστε να σχηματιστούν οι σύνθετες εικόνες. Διαφορετικά κύτταρα στον εγκέφαλό μας προσθέτουν το βάθος και την κίνηση σ’ αυτό που βλέπουμε και κάπως έτσι βλέπουμε!