Περού 1939
Η Lina Medina γίνεται η νεαρότερη μητέρα στον κόσμο που έχει καταγραφεί στα ιατρικά χρονικά, σε ηλικία 5 ετών, 7 μηνών και 21 ημερών. Η ίδια δεν αποκάλυψε ποτέ τον πατέρα του παιδιού. Ο πατέρας της συνελήφθη με την κατηγορία του βιασμού, αλλά αφέθηκε ελεύθερος λόγω έλλειψης στοιχείων.
Νότιο Βιετνάμ 1966
Νεκροί Βιετκόνγκ.
1980
Η διάσημη φωτογραφία ενός παιδιού στην Αφρική που πεθαίνει από την πείνα υπό το άγρυπνο βλέμμα του γύπα που καραδοκεί για το γεύμα του.
Ιούλιος 2008
Μια φωτογραφία ντροπή. Σε μια παραλία της Νάπολι στην Ιταλία, δυο νεαρές Αθίγγανες, η 14χρονη Βιολέτα και η 16χρονη Χριστίνα, βούτηξαν στη θάλασσα για να δροσιστούν. Πνίγονται όμως καθώς δεν γνωρίζουν κολύμπι. Τα πτώματά τους μεταφέρονται και παραμένουν για 3 ώρες στην παραλία. Οι λουόμενοι που βρίσκονται εκεί κοντά, ατάραχοι και απαθείς, συνεχίζουν το μπάνιο και την ηλιοθεραπεία τους, σαν να μην πρόκειται για πτώματα ανθρώπων, αλλά για φύκια που ξέβρασε η θάλασσα.
***
Πρόκειται για ένα μικρό δείγμα, αλλά τα έχει σχεδόν όλα: πόλεμο, απώλεια, θάνατο, βιασμό, αδιαφορία. Τέτοιες εικόνες κάνουν τις φιλοσοφικές συζητήσεις ευτελείς και ανούσιες.
Τελικά, έχει κάποιο νόημα; Δεν ξέρω τι νόημα έχει να σκαρφιζόμαστε διάφορες θεωρίες, ουσιαστικά διάφορα "σαν να", και να δημιουργούμε την ανάγκη να τα υπερασπιζόμαστε (επειδή είναι βεβαίως "δικά μας"). Μήπως το μόνο που κάνουμε έτσι είναι να κτίζουμε άλλοθι για να συνεχίζουμε να ζούμε έτσι όπως ζούμε;
Αν πιστεύω στη μετενσάρκωση, τότε πιστεύω πως όποιος παθαίνει κάτι, το παθαίνει δικαίως για να κάψει το κάρμα του. Γιατί να τον βοηθήσω, σωστά; Αν πιστεύω σε κάποιο προγεννητικό συμβόλαιο με τον Θεό στο οποίο έχουν συμφωνηθεί τα βασικά σημεία της τρέχουσας ζωής μου, γιατί να προσπαθήσω να την αλλάξω; Τίποτα δεν έχει νόημα, αφού δεν έχει αντίκτυπο σε κάτι απτό, εάν πιστεύω ότι είμαι μια πνευματική οντότητα περαστική απ' αυτόν τον κόσμο. Όλα είναι προσωρινά, όλα είναι μάγια, ψευδαίσθηση.
Το ότι η Χουλκ πάσχει από καρκίνο ας πούμε, δεν είναι αλήθεια, είναι ψευδαίσθηση. Το ίδιο ίσως και το γεγονός ότι χάνει τα μαλλιά της από τη χημειοθεραπεία ή ο πόνος που νιώθει. Το ότι ίσως καθηλωθώ σε αναπηρικό καροτσάκι τα επόμενα χρόνια δεν είναι ούτε αυτό αλήθεια, είναι ψευδαίσθηση - και άλλωστε όλο αυτό δεν μπορεί να έχει αντίκτυπο στην πραγματική μου ουσία που είναι αθάνατη, έτσι δεν είναι;
Λοιπόν, ανοησίες! Όλα αυτά είναι παρηγοριά, είναι δικαιολογίες για την ολοσχερή αδυναμία μας να αντεπεξέλθουμε στην πραγματικότητα της θνητότητάς μας. Και όσο με αφορά, έχασα αρκετά χρόνια από τη ζωή μου σε θεωρίες και υποθέσεις. Είναι καιρός να περάσω στην επόμενη "πίστα"...
ΥΓ Η φωτό στο πλάι είναι του μικρού Ιρακινού Saleh, ο οποίος ακρωτηριάστηκε από αμερικανική βόμβα στο Ιράκ και νοσηλεύθηκε σε νοσοκομείο του Όκλαντ, στην Καλιφόρνια, για να πραγματοποιηθούν διορθωτικές επεμβάσεις. Όταν τα άλλα παιδιά στο νοσοκομείο άρχισαν να τον κοροϊδεύουν για την εμφάνισή του και ο μικρός αναστατώθηκε, οι νοσοκόμες για να τον ηρεμήσουν έδεσαν πάνω στο ακρωτηριασμένο του χέρι ένα μολύβι. Τότε ο μικρός Saleh ζωγράφισε ένα αεροπλάνο που έριχνε βόμβες.
21 σχόλια:
Πράγματι καλή μου δεν έχεις άδικο. Οι φωτογραφίες έχουν λίγο απ' όλα...
ή μήπως δεν έχουν?
Η καθημερινότητα μου όμως δεν είναι αυτές ή μόνο αυτές τις εικόνες...
Για κάποιο λόγο έχουμε (εμείς άραγε?) εστιάσει στο κακό- στην κακιά είδηση- στο κακό μαντάτο, στη διαστροφή...
Ναι συμβαίνουν, όμως συμβαίνουν και καλά γεγονότα. Συμβαίνει να βοηθά κάποιος από το υστέρημα του, συμβαίνει ο ένας φίλος να λέει στον άλλο πέντε κουβέντες να τον "ανεβάσει" να τον στήσει στα πόδια του...
συμβαίνει να θυμάσαι κάποιον και να του αγοράζεις το αγαπημένο του βιβλίο... έτσι χωρίς λόγο απλά για να τον δεις να χαίρεται...
Για κάποιο λόγο, κάποιοι επιλέγουν να επικεντρώνονται στο κακό -και να θεωρούν ανάξιο λόγου το καλό...
Επιλογή μας είναι.\\
Άσχετα από τις θεωρίες, τις φιλοσοφίες, τις θρησκείες, τις τάσεις, τις μεταφυσικές κλίκες κτλ κτλ
Που πράγματι καμία τους δεν μπορούμε με σιγουριά να υποστηρίξουμε γιατί δεν υπάρχουν αποδείξεις...
Ισχύουν όλα όσο τα πιστεύουμε και δεν ισχύει τίποτε όταν αποσύρουμε την πίστη μας...
Η αλήθεια είναι μέσα μας. Την γνωρίζουμε όταν την αναζητήσουμε...
Ήταν, είναι και θα είναι επιλογή μας
η πραγματικότητα που επιλέγουμε για "α-ληθη-νη"...
Δεν θεωρώ τίποτε "χαμένο" καιρό, όσα μονοπάτια κι αν βάδισα...
Απλά με βοήθησαν να γυρίσω και να δω πιο σοβαρά την αλήθεια τη δική μου.
Άσχημο πράγμα να πετάς το "μωρό" μαζί με τα "απόνερα της μπουγάδας"...
Να 'σαι καλά
Χριστινάκι
Ωραία, τι το απτό προσφέρει στις περιπτώσεις των φωτογραφιών που παρέθεσες, η ακύρωση των θεωριών και φιλοσοφικών συζητήσεων;
Μάλλον για να δικαιολογήσει την έλλειψη πίστης στον Θεό, εντάσσοντας τον εαυτό μας μαζί με τα παιδιά των φωτογραφιών, στην κατηγορία των "αδικημένων" απ' Αυτόν και η παρηγοριά είναι, ότι δεν είμαστε μόνοι. ;)
Οπότε, στη περίπτωση σου κάτι το απτό από μέρους σου θα 'ταν να διαβάσεις βιβλία σχετικά με το δικα σου προβλήματα υγείας, και όχι με τα "ακαταλαβίστικα" , γονίδια και ημισφαίρια.
Α! και για να περάσεις στην επόμενη "πίστα" πρέπει πρώτα να σκοτώσεις την "μάνα". :D
Νομίζω ότι το σημαντικό δεν είναι πόσο χρόνο κάνει κανείς να τελειώσει μία πίστα, αλλά το γεγονός ότι προχωράει στην επόμενη. Και δεν νομίζω ότι χρειάζεται να σκοτώσει καμία μάνα. Οι προηγούμενες πίστες είναι πάντα χρήσιμες και ο "παίκτης" μας τελικά θα χαρακτηρίζεται από αυτά που θα επιλέξει να κρατήσει ή να αφήσει από τις προηγούμενες πίστες.
Χριστίνα μου, είναι γεγονός ότι θνήσκουμε και δεν μπορούμε να το αλλάξουμε αν και το θέλουμε διακαώς, όμως είναι επίσης γεγονός ότι σε αυτές τις θεωρίες που εξετάζεις υπάρχει λύση.
Όταν στο παρελθόν βρέθηκα σε εξαιρετικά δύσκολη θέση, αυτές οι θεωρίες με κράτησαν υγιή συναισθηματικά και νοητικά και μου έδωσαν την λύση. Όταν κάποια στιγμή βρέθηκα πάλι σε δυσχερή θέση λόγω αυτών των θεωριών, η λογική μου έκανε την ίδια δουλειά.
Και στις δύο περιπτώσεις δεν ήξερα κανέναν που θα μπορούσε να με βοηθήσει, απλώς απελπισμένη (είχα κάνει όσα μπορούσα να σκεφτώ την δεδομένη στιγμή) ζήτησα βοήθεια από όπου μπορούσε να έρθει. Ομολογώ ότι ο εγωισμός μου είχε τσαλαπατηθεί αλλά τι να γίνει δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα.
Ρούλα
@Tοξότισσα
Τοξοτάκι χαίρομαι που σε βλέπω να τα γράφεις αυτά. Ξέρεις όμως γιατί έβγαλα το ιστολόγιό σου από τη λίστα των ιστολογίων που επισκέπτομαι; Επειδή δεν άντεχα άλλο την καταστροφολογία και τη συνωμοσιολογία στην οποία έκαναν ευθεία αναφορά οι αναρτήσεις σου. Εσύ το θυμάσαι ότι ο κόσμος δεν είναι μόνο αυτά (όπως άλλωστε σκόπευα να γράψω στο επόμενο ποστ μου);
@libero
Αν δεν μπαίνεις στον κόπο να διαβάζεις προσεκτικότερα τις αναρτήσεις μου, θα εκτιμούσα να μην μπαίνεις στον κόπο να τις σχολιάζεις. Επίσης, δεν υπάρχει κανένας λόγος να διαβάζεις ακαταλαβίστικα πράγματα, υπάρχει;
@la koumbara
Ακριβώς. Μερικές φορές άλλωστε το να μπορείς να αφήνεις πίσω σου τα πάντα και να αρχίζεις από το μηδέν δεν είναι μαγκιά, είναι η μόνη διέξοδος.
@Ρούλα
Κι εμένα με στήριξαν στο παρελθόν οι θεωρίες Ρούλα μου. Ταυτόχρονα όμως με περισπούσαν από αυτό που συνέβαινε μπροστά στα μάτια μου. Από τα δύο δεινά δεν ξέρω ποιο ήταν το χειρότερο...
ναι!! να περάσεις!!! για άκουσε την "πίστα" από φώσφορο...
σε φιλώ
Λίλλιαν
Χριστινάκι μου δική σου επιλογή είναι τα ιστολόγια που επι-σκέπτεσαι
και δική σου επιλογή είναι να βλέπεις τις αναρτήσεις του κάθε ιστολογίου με τον Α ή το β τρόπο και να παίρνεις ότι αντιστοιχεί σ΄εσένα. (Προσωπικά επισκέπτομαι τόσα που έφτιαξα ειδική σελίδα "οι φίλοι μου" για όλους αυτούς, αφού τα λινκ δεν χώραγαν πλέον...)
Εκεί μέσα στον Τοξότη εδώ και μήνες γίνεται ένας αγώνας να ενημερωθεί ο κόσμος και να αποφύγει ένα εμβόλιο-δηλητήριο... με έχουν βρει και σύμμαχοι από διάφορες γνωστές υπηρεσίες όπως από τον ΙΝΚΑ πλέον και προσπαθούμε γνωρίζοντας πως αγωνιζόμαστε για το ακατόρθωτο -όταν ούτε η δικαιοσύνη λειτουργεί -και ελπίζοντας πως όσοι είναι να πάρουν το μήνυμα... θα το πάρουν...
(Κανείς δεν σώζεται εάν δεν θέλει να σωθεί... μπορεί απλά να κλείσει τα μάτια και να λέει πως είναι όλα καλά...
όπως είπα και πριν είναι πάντα ΕΠΙΛΟΓΗ μας)
Αν αυτό εσένα σου κάνει συνωμοσιολογικό, εμένα απλά μου λέει πως δεν είναι φυσιολογικό να περιμένουμε πως οι ηγεσίες, οι ελίτ κτλ εργάζονται μόνο ή κυρίως για το "καλό" μας... ειδικά όταν βλέπουμε, ακούμε και βιώνουμε στο πετσί μας το απάνθρωπο των επιλογών τους...
Και φυσικά είναι αστείο να θεωρούμε πως ο ιδιοκτήτης-γραφέας ενός ιστολογίου είναι ΜΟΝΟ ή κυρίως οι αναρτήσεις του...
Υπάρχουν πάντα πολλές θεωρίες και ετικέτες για να κατηγοριοποιήσεις κάτι, αλλά πάντα είναι μία και μοναδική η αλήθεια που μπορεί να γιατρέψει τον κάθε ένα μας και αυτή τη βρίσκει ο κάθε ένας μας μέσα του...
Κι αυτό δεν σημαίνει πως πρέπει να βρίσκει σύμφωνους τους άλλους ή πως την κατα-νοούν οι άλλοι... αυτό δεν θα πρέπει να μας απασχολεί διόλου στην πορεία μας για ουσιαστική θεραπεία του εαυτού μας...
Μια φωτεινή καλή ημέρα σας εύχομαι
Τα σχόλια στα κείμενά σου, που προέρχονται από προσεκτική ανάγνωση είναι συγκεκριμένα και προκαθορισμένα; Εσυ διαβάζεις προσεκτικά όλα τα σχόλια;
Όριο στο IQ των σχολιαστών δεν βάζεις, οπότε σχολιάζω ότι καταλαβαίνω κι ένα κείμενο για να κριθεί ακαταλαβίστικο, θα πρέπει πρώτα να διαβαστεί.
:(
Χριστινάκι μου
Εσύ θα ζήσεις την ζωή σου οπότε να κάνεις αυτό που θεωρείς καλό για σένα, ακριβώς το ίδιο θα έκανα και εγώ.
Γεια σου Βικούλα μου.
Πολύ μου αρέσει η μαχητικότητα με την οποία αντιμετωπίζεις τα θέματα που πραγματεύεσαι.
Δεν μου λες libero, τι στο καλό είναι αυτή η «μάνα» που πρέπει να σκοτωθεί? Μάλλον όλοι το ξέρετε αλλά εγώ δεν καταλαβαίνω τίποτα.
Την καλησπέρα μου σε όλους
Ρούλα
@S
Ευχαριστώ λουλάκι.
@Τοξότισσα
Το ίδιο ισχύει και για μένα, ξέρεις. Δεν είμαι ΜΟΝΟ η συγκεκριμένη ανάρτηση. Άλλωστε αλλού το πάω. Όσο για τις συνωμοσιολογίες σού είχα ξαναπεί τη γνώμη μου σε ένα μαιλ που είχαμε ανταλλάξει πιο παλιά. Γνώμη μου, ασφαλώς, τίποτε περισσότερο.
@libero
Όριο στο ΙQ όχι δεν βάζω ούτε και θέλω, στην ευγένεια όμως θα ήθελα να μπορούσα να έβαζα.
@Ρούλα
Ούτε κι εγώ κατάλαβα τι ήθελε να πει ο ποιητής με τη δολοφονία της μάνας, ίσως βέβαια να φταίει το IQ μου... Και μη χαϊδεύεις άλλο τη Βίκυ, άστην να δει και την πραγματικότητα μια φορά. Το ξέρω πως δεν θα'ναι εύκολη υπόθεση.
Στα ηλεκτρονικά παιχνίδια με "πίστες" (κυρίως δεκαετίας '80 και '90) αφού σκοτώσεις όλους τους κακούς που θα βρεις στο δρόμο σου, στο τέλος υπάρχει ένας κακός παρόμοιος με τους υπόλοιπους αλλά πολύ μεγαλύτερος σε μέγεθος, έφτιαχνε -"γένουσε" (εξου και "μάνα") τους μικρούς, για να σου δυσκολέψουν τον δρόμο προς το τέλος της πίστας.
Που έδειξα αγένεια, Cleareaching;
Πες μας το ντε και ψαχνόμαστε με τις μάνες! Κοριτσάκια είμαστε οι περισσότερες, λες να παίζαμε με ηλεκτρονικά;
Όσο για την ερώτησή σου, έχω να σου απαντήσω τα εξής: (α) όταν κάποιος σχολιάζει συστηματικά με επιθετικό τρόπο σα να τον προσβάλλω προσωπικά με τις αναρτήσεις μου με αποτέλεσμα να γίνεται ο ίδιος προσβλητικός χωρίς λόγο, αυτό για μένα συνιστά αγένεια, (β) το σχόλιό μου περί ορίων στην ευγένεια/αγένεια ήταν γενικό και δεν αναφερόταν σε σένα προσωπικά, (γ) μπορεί όλη αυτή η ανάρτηση (με τα σχόλια) να είναι ένα ψυχολογικό πείραμα.
Στο ακαταλαβίστικο, κβαντικό σύμπαν που ζούμε μπορείς να επιλέξεις η ερμηνεία σου να καταρρεύσει σε όποια από τις τρεις αυτές πιθανότητες σε ικανοποιεί περισσότερο (ή και σε κάποια άλλη: π.χ. είσαι ηλίθια cleareaching - σε ακούω άλλωστε που το ψιθυρίζεις).
:D
Ώστε αυτή είναι η «μάνα» libero! Και για πες, πως ακριβώς το συνδύασες με το θέμα? Εκτός εάν το είπες έτσι γιατί ταίριαζε με την λέξη «πίστα».
Χριστινάκι μου
Η κάθε μια από εμάς έχει την κοσμοθεωρία της και έχουμε τους λόγους μας γι΄ αυτή την επιλογή.
Δεν συνηθίζω να λέω διάφορα γλυκούλικα και ματς μουτς, αυτό που είπα είναι έτσι, κατά την γνώμη μου, και το είπα γιατί θεωρώ ότι είναι ένα πολύ σημαντικό, απαραίτητο θα έλεγα, στοιχείο του αναζητητή.
Σχολιάζοντας γενικώς θα ήθελα να πω ότι
Οι ροπές που ανέφερες είναι αρκετά επικίνδυνες και η μακροχρόνια συνδιαλλαγή του ανθρώπου με αυτές θεωρώ ότι θα δημιουργήσει σοβαρά ζητήματα προς επίλυση, όμως η μαχητικότητα είναι ένας ισχυρός βοηθός.
Και,
βρε φιλενάδα, αφού ξέρεις ότι εγώ είμαι σκληρή, μην μου χαλάς το prestige, για ένα κούτελο ζούμε όλοι….
χα χα χα χα
Ρούλα
α) Τότε που σχολίασα με επιθετικό τρόπο και γιατί θεωρείται αυτό προσβολή και αγένεια;
β)Δεν σε πιστεύω
γ) Αν είναι, θα ήθελα να μάθω τα συμπεράσματα.
@ Ρούλα
Το συνδιάσα γιατί ταίριαζε με την λέξη "πίστα".
Αν όχι την πίστα του παιχνιδιού, ποια "πίστα" εννούσε η ποιήτρια;
Και μετά τις πίστες μπορούμε να περάσουμε στις πίτσες (τις οποίες ελπίζω πια να μη μπερδέψουμε με τίποτε άλλο!).
Ρούλα μου, ατσάλι είσαι, ατσάλι. Νέα ποικιλία... από βούτυρο! Όσο για το σιβυλικό με τις ροπές, 10 φορές το διάβασα για να το καταλάβω. Το IQ είπαμε... :D
Μια ζεστή πίτσα θα 'ταν ότι πρέπει, για να ζεσταθώ σε ένα δωμάτιο χωρίς θέρμανση. Δυστυχώς όμως εδώ που βρίσκομαι δεν μπορώ να την εχω. Αρκέστηκα με ένα τοστ γιατί ο νερόβραστος βακαλαος δεν τρωγόταν.
Συγνώμη, φίλε libero, πού βρίσκεσαι; Διάβασα πρώτα το σχόλιο στην άλλη μου ανάρτηση και μετά αυτό. Σου συμβαίνει κάτι;
Σε τρόμαξα; :D :D :D
Απλά, βρίσκομαι στον Ε.Σ. και αφού διάβασα την επόμενη ανάρτησή σου, είπα κι εγώ να γράψω ένα άσχετο με τον διάλογο, σχόλιο. :D
Με κατατρόμαξες, άσε που φορτώθηκα ενοχές!!! Πα πα πα παιδάκι μου εσύ είσαι χειρότερος από μένα...:D
Δημοσίευση σχολίου