Φύλακες - άγγελοι

Τους έχουμε συναντήσει όλοι και τους συναντάμε συνέχεια. Είναι οι άνθρωποι γύρω μας που με τον τρόπο τους μας ξυπνούν από το λήθαργο, μας δίνουν κουράγιο, έμπνευση και αγάπη. Ήταν ο γιατρός της προηγούμενης ανάρτησης για το παιδάκι, ήταν η χειρουργός που μου έραψε το χέρι στο γενικό ιατρείο ενός ορεινού χωριού στο Καρπενήσι. Είναι ο συνάδελφος που σήμερα, μια δύσκολη για μένα μέρα, μου έφερε καφέ με το χαμόγελο στα χείλη. Είναι ο γιος μου ή η κόρη μου, ο πατέρας μου και η συγχωρεμένη η μητέρα μου που μου δίνουν, μέσα από δοκιμασίες καμιά φορά, το έναυσμα να κοιτάξω βαθιά μέσα μου. Είναι το χέρι που με συγκράτησε όταν κόντεψα να σωριαστώ στο βρεγμένο πεζοδρόμιο, είναι ο άντρας μου που μαζί του περνώ τα χιλιάδες κύματα, είναι οι αγαπημένοι φίλοι που δεν φοβούνται να πουν ο ένας στον άλλον την αλήθεια όπως την αντιλαμβάνονται. Είμαστε όλοι μας, ανά πάσα στιγμή. Ακόμη και μέσα στη δυστροπία μας, ακόμη και τότε – και σε κάποιες περιπτώσεις ιδίως τότε – βοηθάμε ίσως και χωρίς να το θέλουμε. Τέτοια είναι η ουσία, η ευλογία και η φύση μας.