24 Δεκ 2009

Πολλές ευχές...

Για χαρούμενα Χριστούγεννα κι ένα 2010 γεμάτο χαμόγελα!!!

11 σχόλια:

La koumbara είπε...

Να χαίρεστε και τη γιορτή σας!

libero είπε...

Χρόνια πολλά Χριστίνα και σε σένα με υγεία το 2010 με πολλές αναρτήσεις στο μπλογκ σου για να τις διαβάζω :D

Ανώνυμος είπε...

Επισης Χριστινουλα μου!!!!!!
Ευθυμια

Ανώνυμος είπε...

Αχ!!!ξεχασα χρονια πολλα κ για την γιορτη σου!!!
Ευθυμια

Ανώνυμος είπε...

Χρόνια πολλά!

Christina Linardaki είπε...

Ευχαριστώ πολύ! Επίσης, πολλές-πολλές ευχές!! Libero, δεν ξέρω για τις αναρτήσεις το 2010, σκεφτόμουν μήπως είναι η κατάληλη στιγμή να εγκαταλείψω το σπορ... :)

libero είπε...

Οοοχχιιιι!!! .

Christina Linardaki είπε...

Σιγά βρε liberάκι, λίγο ακόμα και θα αναγκαστούμε να σε πιστέψουμε.

Ανώνυμος είπε...

και τα δικά μου χρόνια πολλά... καλή χρονιά βεβαίως σε όλους...

την καλημέρα μου
aufheber

Ανώνυμος είπε...

Μην εγκαταλειψεις το σπορ Χριστινα μου, κανεις πολλες στιγμες μου πολυ ενδιαφερουσες! Σκεψου το λιγο και αν δεν σε κουραζει πολυ μην σταματας να γραφεις...........please...........
Πολλες ευχες για την καινουργια χρονια! Σε φιλω
Ευθυμια

Christina Linardaki είπε...

Επίσης aufheber! Να χαιρόμαστε τα παιδάκια μας.

Ευθυμία μου, με κολακεύεις τρομερά και - μη νομίζεις - παραείμαι εγωΐστρια για να σταματήσω έτσι απλά να γράφω. Όμως η αλήθεια είναι ότι ξεκίνησα το μπλογκ από αντίδραση σε κάποιες θεωρίες που συζητούσα εκείνη την εποχή σε ένα φόρουμ. Στήριξα τις [τότε] απόψεις μου μέσα από τις αναρτήσεις μου, μόνο και μόνο για να συνειδητοποιήσω στην πορεία μερικά πράγματα ακόμα και να αναθεωρήσω τις ίδιες μου τις απόψεις προς άλλη κατεύθυνση αυτή τη φορά! Κοινώς, δεν άφησα τίποτε όρθιο.

Και το έκανα ξανά, όταν ανακάλυψα τα κείμενα του Ταθαγκάτα και - σε συνδυασμό με τις συνειδητοποιήσεις που έφερε η περιπέτεια της υγείας μου - προσπάθησα να βρω γαλήνη μέσα από αυτά. Νομίζω λοιπόν ότι τη βρήκα. Και μου αρκεί. Δεν έχω ανάγκη να πείσω κανέναν γι' αυτήν και δεν είναι και του χαρακτήρα μου (ιδίως έτσι όπως διαμορφώθηκε την τελευταία διετία), εδώ που τα λέμε.

Αλλά να που έχω μάθει να γράφω υποφερτά κείμενα μόνο όταν υπερασπίζομαι κάτι. Δεν έχει τύχει να γράψω κάτι ενδιαφέρον σε κατάσταση ηρεμίας. Θα μου πεις, δεν το έχεις προσπαθήσει και ποτέ. Ο Κριός στη θέση του ωροσκόπου μου και συνακόλουθα ο κυβερνήτης του ο Άρης έχουν προσδώσει στην προσωπικότητά μου μαχητική χροιά, χωρίς την οποία δεν έχω μάθει να εκφράζομαι. Αλλά πάλι ποτέ δεν είναι αργά για κάτι... αρκεί να βρει κανείς τη σωστή ισορροπία.