Ή για να γνωριστούμε καλύτερα. Μια φορά κι έναν καιρό λοιπόν ήταν μια κοπέλα, γύρω στα 18. Από μια φίλη της γνώρισε μια διδασκαλία γύρω από την οποία είχαν συσπειρωθεί ανά τον κόσμο διάφορες ομάδες ανθρώπων – μία από αυτές και στην Ελλάδα. Ήταν μια όμορφη διδασκαλία, απλή, ευγενική, και έδινε μια φρέσκια και διαφορετική οπτική του κόσμου: http://www.emin.org/
Φυσικά, όπου εμπλέκεται ο ανθρώπινος παράγοντας, αρχίζουν οι ιδέες και παθαίνουν μετάλλαξη, γιατί άλλο η ιδέα, άλλο η εφαρμογή της. Σούρνονται άλλωστε και σοβαρές αρρώστιες εδώ κάτω: το να ψωνιστεί κανείς ότι κάτι είναι, για παράδειγμα, ή η άλλη, που για μένα είναι χειρότερη, το να πάψει κανείς να βλέπει την πραγματικότητα και να κατοικεί σε φανταστικούς κόσμους. Κάπως έτσι το οδοιπορικό της κοπέλας της ιστορίας μας στο ΕΜΙΝ τελείωσε μετά από 9 χρόνια.
Ήταν και που στο μεταξύ είχε γνωρίσει αυτόν που θα γινόταν άντρας της αργότερα και του οποίου δεν του άρεσαν το ΕΜΙΝ και τα παρόμοια. Δεν τα πολυκαταλάβαινε κι έτσι της έδωσε το τελεσίγραφο: ή αυτά ή εγώ. Ερωτευμένη σφοδρά η κοπέλα (ακόμα και σήμερα εδώ που τα λέμε), διάλεξε εκείνον. Κι έτσι πέρασαν ένα-δυο χρόνια χωρίς φιλοσοφικές αναζητήσεις και "εσωτερικές" δραστηριότητες. Στο μεταξύ, οι νέοι της ιστορίας μας παντρεύτηκαν. Αλλά δεν έζησαν χάπιλι έβερ άφτερ. Γιατί μόλις τρεις μήνες μετά το γάμο, μια ωραία πρωΐα έπεσε εντελώς ξαφνικά το βλέφαρο στο ένα μάτι της κοπέλας. Μέσα σε μια εβδομάδα βρέθηκε από τον οφθαλμίατρο στον νευρολόγο και από τον νευρολόγο στο νοσοκομείο να υποβάλλεται σε χιλιάδες εξετάσεις – όχι όλες ευχάριστες - για να φύγει τελικά χωρίς διάγνωση.
Αυτά πριν δέκα χρόνια. Τότε ήταν που η φθαρτότητά μου μού πρωτοχτύπησε την πόρτα. Και τότε ήταν που πρωτογνώρισα το ρέικι – από την ίδια φίλη που μου είχε γνωρίσει το ΕΜΙΝ και η οποία είναι στην παρέα του μπλογκ. Πρόκειται για τη Λίλλιαν που γράφει ως S. Επίσης τότε ήταν που άρχισα να διαβάζω αυτά που διαβάζουν οι πολλοί: "το σύμπαν είναι δικό σου", "είσαι θεός", "μπορείς να έλξεις αυτό που θέλεις" κλπ. ανακατεμένα με μπόλικες δόσεις μετενσάρκωσης και γενικά προσπαθειών να εξηγήσω τι (μου) συμβαίνει και γιατί. Τότε ήταν που ασχολήθηκα και με το διαλογισμό και τον οραματισμό, που έβαζα κι έβγαζα ενεργειακές ασπίδες, ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς.
Κάπου εκεί ή λίγο αργότερα μία άλλη φίλη με έφερε σε επαφή με έναν τύπο από το Τάγμα του Κρίνου και του Αετού. Δεν πρόκειται για μασονικό τάγμα, αλλά – απ' όσο έχω μπορέσει να καταλάβω – η οργάνωσή του ήταν παρόμοια. Τέλος πάντων, αυτός ο τύπος είχε πάρει κάποιες από τις διδασκαλίες του τάγματος και τις είχε ερμηνεύσει με τον δικό του τρόπο. Και στην καρδιά της δικής του διδαχής ήταν ότι μπορεί ο καθένας να επικοινωνήσει (κυριολεκτικά) με το θείο. Μας έδινε λοιπόν έναν τρόπο "να ανοίγουμε κανάλι" για επικοινωνία χωρίς παρεμβολές από τον "άλλον" (τον εξαποδώ) και μετά να γράφουμε ό,τι "ακούγαμε" (κάτι σαν τσάνελινγκ), μας πήγαινε σε συγκεκριμένους παπάδες υποψιασμένους για τα ενεργειακά, σε ενεργειακά φορτισμένους χώρες αλλά και, γενικά, μας πήγαινε… καρότσι.
Μας είχε παραμυθιάσει κανονικά άλλωστε, έχοντας πάρει ο ίδιος επικοινωνίες για τον καθέναν από μας στις οποίες φαινόταν η "πραγματική μας ταυτότητα". Εγώ ας πούμε ήμουν η Ιωάννα της Λωρραίνης (τρομάρα μου). Φτιάξαμε λοιπόν μια δική μας ομάδα, κατά το μεγαλύτερο μέρος αποτελούμενη από δικούς μας φίλους (λέω "μας" γιατί στο μεταξύ και ο άντρας μου – ακτίνα άλλωστε του ίδιου του Ιησού, όπως μας είπε ο "αρχηγός" - είχε αρχίσει να εμπλέκεται σε αυτά που κάποτε δεν πολυκαταλάβαινε) και σαν ηλίθιοι κάναμε ό,τι μας έλεγε αυτός ο "αρχηγός". Ηλίθιοι μεν, αγνοί δε. Δεν ξέρω πώς αλλιώς να το εκφράσω, αλλά πραγματικά ήμασταν αθώοι μέσα σε όλο αυτό. Και δεν θα' ταν κακό – κανέναν δεν πειράζαμε εξ άλλου – αν μετά από κάμποσο διάστημα δεν έμπαιναν στη μέση άλλα. Τι άλλα; Θα σας πω.
Ένα απόγευμα ο "αρχηγός" μας ξεφούρνισε ότι ήταν η ενσάρκωση ενός πεντάκτινου αστέρα που έρχεται στη γη κάθε δεν θυμάμαι πόσα χιλιάδες χρόνια και ότι τώρα πρέπει να βρει το "πολικό" του για να εκπληρώσει την αποστολή του. Ο άνθρωπος ήταν ήδη παντρεμένος με δύο παιδιά, αλλά είχαν τσιμπήσει δύο άλλες από την ομάδα (η οποία είχε στο μεταξύ διευρυνθεί κατά πολύ) και του την πέφτανε κανονικά και δεν ήξερε ο χριστιανός ποια να πρωτοδιαλέξει. Έπρεπε λοιπόν να τις δοκιμάσει και τις δύο (συν τη σύζυγο) για να δει "πού θα σταθεροποιηθεί" το πολικό του.
Εντάξει, είπαμε ήμασταν ηλίθιοι και καταπίναμε πολλά, αλλά αυτό παραπήγαινε. Κάπου εκεί λοιπόν γράφτηκε ο επίλογος της συγκεκριμένης ιστορίας, μόνο που στον απόηχό της, για τα περισσότερα μέλη της ομάδας, έμεινε μια πληγή. Ακριβώς επειδή ήμασταν αθώοι μέσα σε όλο αυτό και αισθανθήκαμε τελικά προδομένοι.
Αυτή είναι η φαρμακερή ομάδα Νο1 που ανέφερα σε κάποια ανάρτηση πρόσφατα. Ο "αρχηγός" εξακολουθεί τη δραστηριότητά του κάπου στην Ελευσίνα, όπου με βιτρίνα το ψυχιατρείο της γυναίκας του δρα ανενόχλητος, "επικοινωνώντας" ακατάπαυστα με το "θείο" και χρεώνοντας 50 ευρουλάκια την επικοινωνία…
Αλλά σαν πολλά έγραψα μέχρι τώρα, η συνέχεια λοιπόν προσεχώς. Στο μεταξύ, όποιος άλλος θέλει να μοιραστεί την προσωπική του πορεία με τους υπόλοιπους, θα χαρώ προσωπικά πάρα πολύ να διαβάσω την ιστορία του/της…
12 σχόλια:
Τρόμαξα...
...δεν "πάω" καθόλου τέτοιου είδους ομάδες
Ούτε εγώ... :D
Εσύ πώς βρέθηκες να γράφεις στο εσοτέρικα και να ασχολείσαι με το μετα-/παρα-φυσικό;
εδώ S που βγαίνει από το Λίλλιαν!
στην τρυφερή μας ηλικία λοιπόν συναντήσαμε κάθε λογής ανθρώπους, που τελικά ήταν τα καθρεπτάκια αποφυγής στο μέλλον! άρα μια χαρά μπλέξαμε!! η μαγκιά ήταν να ξεμπλέξουμε και η μαγιά για αυτό ήταν η θέλησή μας να ζούμε ακριβώς όπως είμαστε...πως? επ εδώ είναι προσωπικά δεδομένα! απο τότε μέχρι σήμερα εγώ καμαρώνω την Χριστίνα να γράφει στο blog,επιμορφώνομαι και μετά απλά τρίβω πατούσες και πατώ κουμπιά ώστε ο καθείς να ανακαλύψει-και πρώτη η αφεντιά μου, πως η μεγαλύτερη αλήθεια είναι πως είναι ο ίδιος ο κυρίαρχος του Ολου του! 50 ευρώ η επικοινωνία εσωτερικού ή εξωτερικού? γνωρίζεις κεφάλα μου??
αγκαλιές επικοινωνιακές !!
λ
Δεν ασχολούμαι καθόλου με τα μετα-/παρα-φυσικά, πως τόλμησες να βγάλεις αυτό το συμπέρασμα. :D
Στο Esoterica, εντελώς τυχαία, γκουγκλαροντας για τα chemtrails βρέθηκα στο θέμα της "toxotis". Ήταν και το πρώτο φόρουμ στο οποίο έχω εγγραφεί. :)
Ε, στην αρχή μόνο σ' εκείνο το θέμα, μετά, είδα πως υπάρχουν και άλλα θέματα, κι έτσι "έμπλεξα". :D
@S
Δεν μου είπαν ακριβώς οι πηγές μου αν πρόκειται για επικοινωνίες εσωτερικού ή εξωτερικού ή αν ισχύει διαφορετική ταρίφα για κάθε κατηγορία, τρυφερό πατουσάκι!
@libero
Είδες τι κάνουν οι κακές παρέες;... :D
Έλα μην είσαι τόσο στρείδι, πες μας τουλάχιστον το ζώδιό σου!
Στρείδι?
περίμενε να ψάξω τι σημαίνει... :D
Λοιπόν στρείδι:
(ζωολ.) είδος θαλασσινού μαλακίου με διπλό όστρα κο, με τραχιά εξωτερική επιφάνεια και με γκρίζο συνήθ. χρώμα: Aλιεία / καλλιέργεια στρειδιών. ΦΡ κολλάω σαν ~: α. είμαι στενά προσκολλημένος σε κπ., τελείως εξαρτημένος από κπ.: Είναι κολλημένη κοντά του σαν ~. β. είμαι πολύ ενοχλητικός: Mας κόλλησε σαν ~.
[μσν. *στρείδι (πρβ. μσν. αστρείδι με ανάπτ. προτακτ. α- 3) < ελνστ. *ὀστρείδιον υποκορ. του αρχ. ὄστρειον, ὄστρεον]
Σίγουρα δεν είμαι το θαλασσινό μαλάκιο αλλά μάλλον θεωρείς πως είμαι πολύ ενοχλητικός, και σου κόλλησα. ?
Όσο για το ζώδιο, μάντεψε, εσύ που ασχολείσαι μ' αυτά. ;)
@libero:
α. Από το slang.gr:
1. στρείδι
Το στρείδι, είναι ένα μαλάκιο που έχει τραχιά εξωτερική επιφάνεια (συνήθως γκριζωπή) και ζει μόνιμα προσκολλημένο στα βράχια του βυθού.
Μια κλασσική σημασία του όρου, που προκύπτει από αυτήν την αναφερόμενη ιδιότητα του, αφορά κάποιον προσκολλημένο - εξαρτημένο κάπου, κάποιον πολύ ενοχλητικό. Σχετική ατάκα: Κολλάει σαν στρείδι.
Όπως φαίνεται εδώ, το κέλυφος συμβάλλει στην προστασία του. Για αυτό, όταν το στρείδι αντιληφθεί κίνδυνο, κλείνει ερμητικά το κέλυφός του για να προστατευθεί.
Αυτή του η ιδιότητα θα αξιοποιηθεί σλανγκικώς. Διακρίνουμε δυο περιπτώσεις:
1. Μιλάμε για κάποιον που, αντιλαμβανόμενος πως κάποιος προσπαθεί να τον ψαρέψει, κλείνει ερμητικά σαν στρείδι, μη επιτρέποντας να πάρει ο άλλος τα μυστικά του. Ακόμα και στην περίπτωση που αυτός είναι από τη φύση του ομιλητικός, ξεφεύγει με μαεστρία, σαν τη μάνα της καραβίδας.
2. Αναφερόμαστε σε οποιαδήποτε οντότητα, κατάσταση, περίπτωση κλπ, στην οποία έχουν διαπιστωθεί άγνωστες πτυχές ή/και σκοτεινά σημεία της, λες κι είναι κλειστό στρείδι.
1. - Μιλούσαμε χαλαρά για ώρα. Είχε αναπτυχθεί αρκετή οικειότητα μεταξύ μας. Τότε άρχισα να ρίχνω στα άδεια για να πιάσω γεμάτα. Αλλά... μ' αντιλήφθηκε και... έκλεισε σα στρείδι. Θόλωνε τα νερά σα σουπιά και ξεγλιστρούσε πηγαίνοντας την κουβέντα σε αδιάφορα θέματα.
2.Τα καλύτερα μυστικά της φύσης είναι αυτά που εκείνη κρατά σα στρείδι καλά κρυμμένα στο όστρακό της...
β. Αν δεν θες να μας πεις, ΟΚ...
Μάλιστα, είμαι κλειστός σαν στρείδι.
Αν δεν θέλετε να προσπαθήσετε, τότε ΟΚ...
Μια φορά είχα γνωρίσει έναν πολύ καλό χριστιανό που έκανε εξορκισμούς και χούφτωνε ασύστολα. Μετράει;
Καλημέρα.
Εγώ πάλι, μόνο μέσω βιβλίων και προσωπικών πειραματισμών, έχω ασχοληθεί με θέματα εσωτερικών αναζητήσεων.
Ετρεφα πάντα μια βαθιά καχυποψία για πάσης φύσεως 'οδηγούς', 'γκουρού', "αρχηγούς" κ.λπ, με αποτέλεσμα να μην επιχειρήσω ποτέ να ενταχθώ σε κάποια ομάδα.
Φιλάκια.
(Σου έστειλα ένα mail με κάποια θεματάκια, που με απασχολούν. Αν και όποτε μπορέσεις μου απαντάς).
@La koumbara
Αναμφίβολα πολύ καλός χριστιανός και... αθεόφοβος. Είδες πώς και οι περιστάσεις καμιά φορά βοηθούν να οδηγείται κανείς στην υπέρβαση;
@houlk
Η δυσπιστία σου σε έσωσε, φίλη μου... Εμένα πάλι όχι, ίσως επειδή το αίτημα του ανήκειν ήταν και είναι εντονότερο μέσα μου από το ένστικτο της αυτοσυντήρησης. (Θα σου απαντήσω στο mail πάραυτα).
Δημοσίευση σχολίου