Θα λείψω για ένα διάστημα, διάφορες ασχολίες δεν μου επιτρέπουν την ηρεμία που χρειάζομαι για να συγκεντρωθώ και να μπορέσω να γράψω κάτι.
Ζητώ επίσης συγνώμη από τους φίλους bloggers για την απουσία σχολίων μου από τα ιστολόγιά τους.
Σας αφήνω προς το παρόν με έναν αγαπημένο μου πίνακα του Miro για συντροφιά.
18 σχόλια:
...κι ένα τραγουδάκι
:)
Όμορφος ο πίνακας.
Να είσαι καλα.
[Θα μας λείπεις]
@libero
Αχ, σε ευχαριστώ πάρα πολύ libero! Λατρεύω τον Andrea Bocelli.
@aerosol
Μα θα επιστρέψω καλέ μου (είναι απειλή, ξέρεις!), μόλις τακτοποιήσω κάποιες εκκρεμότητες. :)
θα μας λείψεις...
Χμ, γι αυτό έβαλα "λείπεις" αντί για "λείψεις": όχι πως είναι σαφές, αλλά ήθελα να αποφύγω την αίσθηση τετελεσμένου και να πω πως θα μας λείπεις όσο (λίγο ελπίζω) απέχεις.
[Μια, μάλλον αποτυχημένη, προσπάθεια να εξαναγκαστείς σε γρήγορη επιστροφή!]
Καλέ, με κολακεύετε πάρα πολύ!
Ασχολούμαι όμως με χρονοβόρα πράγματα αυτό το διάστημα. Εμπλουτίζω συνεχώς το ιστολόγιο της Ομπρέλας με όλα τα παλιά τεύχη, ακόμη κι αυτά που δεν υπάρχουν ούτε στο ίδιο της το αρχείο (κάποια είχαν καταστραφεί σε πλημμύρα και κάποια είχαν εξαντληθεί). Υπάρχει ένας συλλέκτης, ο Γιώργος Καραντώνης, ο μόνος που έχει ολόκληρη τη σειρά, ο οποίος είχε την ευγένεια να μου επιτρέψει να σκανάρω εξώφυλλα και περιεχόμενα που έλειπαν από τη δική μου...
Χθες που είχα πάει στο σπίτι του γι' αυτή τη δουλειά, νόμιζα ότι κάποιος με έβαλε σε μια χρονοκάψουλα. Το γραφείο του είναι το ίδιο γραφείο πάνω στο οποίο έγραψε ο Καββαδίας το "Πούσι". Είχε σκίτσα του Πάτση (του σκιτσογράφου που είχε φτιάξει το διάσημο σκίτσο του μικρού αγοριού που κατουρούσε την κορώνα), είχε αφιερώσεις του Καζαντζάκη σε πρόσωπα της οικογένειάς του... Και φυσικά είχε και πολλές σειρές παλιών περιοδικών και σπάνιων βιβλίων. Ήταν απίστευτο, να είναι καλά ο άνθρωπος!
Αλλά με αυτά ασχολούμαι, ετοιμάζουμε κι ένα ειδικό τεύχος-αφιέρωμα στον Μάκη Αποστολάτο, δεν μου μένει χρόνος...
Καλή επιτυχία σε ότι και αν δοκιμάζεις. Η θετική μας σκέψη και το συμπαντικό Εγρηγορός θα σε συντροφεύουν.
Σε ευχαριστώ πολύ αγαπητέ ixnilatis. Το εκτιμώ ιδιαίτερα.
Ποιο είναι πιο προσβλητικό άραγε, να σε χαρακτηρίσου κόλακα ή υβριστή?
Και τα δύο χάλια είναι. Σημασία για μένα έχει το να συμπεριφέρεται κανείς αυθεντικά. Δηλαδή, αν του σπάνε τα νεύρα να το δείχνει (μέσα στα όρια της ευγένειας βέβαια), αν ευχαριστιέται με κάτι όμως επίσης να το δείχνει, ακόμη κι αν αυτές οι διακυμάνσεις της διάθεσής του έχουν τον ίδιο αποδέκτη. Μην ξεχνάς ότι σου έχω αφιερώσει ολόκληρο ποστ στο παρελθόν και σε πληροφορώ ότι το έκανα με την καρδιά μου, χωρίς καμία διάθεση να σε κολακέψω! Αλλά είναι επίσης φορές που με εκνευρίζουν τα σχόλιά σου και δεν αισθάνομαι την ανάγκη να το κρύψω - καλώς ή κακώς.
Όπως και να'χει, σου εύχομαι καλά Χριστούγεννα μια και θα λείψω αυτό το διάστημα και δεν θα έχω επαφή με το διαδίκτυο. Πολλές ευχές!
Εννοείς τον "σκέτο κήπο"?
Μα δεν το θεώρησα ως κολακεία εκ μέρους σου και δεν είναι. Ίσως αν την αφιέρωνες στά καλά καθούμενα, χωρίς την προηγούμενη ανάρτηση (ζωολογικός κήπος) και χωρίς το έναυσμα που σου έδωσε, όπως έγραψες, το σχόλιό μου σε αυτην, να φαινόταν πως για κάποιο λόγο θέλεις να με καλοπιάσεις, σε καμία περίπτωση όμως να με κολακέψεις.
Πως σου ήρθε τώρα αυτό, δεν ξέρω. ??
Τώρα για την αυθεντικότητα των πράξεων, νομίζω πως ο καθένας θεωρεί πως πράττει αυθεντικά ή "είναι ο εαυτός του" όπως λένε τα τελευταία χρόνια και θεωρείται πως είναι κάτι καλό. Παρόλα αυτα ο καθένας πιστεύει πως υπάρχουν και κάποιοι (άλλοι, όχι ο ίδιος) υποκριτές, όπως οι κόλακες για παράδειγμα.
Παρουσιάζεται λοιπόν το παράδοξο για έναν εξωτερικό παρατηρητή, να υπάρχουν άνθρωποι ταυτόχρονα "αυθεντικοί" και "κάλπικοι". [Εδώ φυσικά κάνω μια αυθαίρετη παραδοχή, γενικεύω τον χαρακτηρισμό πράξεων σε χαρακτηρισμό προσώπου].
Η δίκη μου εξήγηση γι'αυτό το "παράδοξο" είναι, η συνήθεια. Έχουμε συνηθίσει δηλαδή να λέμε μόνο κολακευτικά λόγια στον άλλον, και να σωπαίνουμε όταν δεν συμφωνούμε με αυτόν. Στην συνήθεια όμως δεν υπάρχει κάποιος δόλος για αντάλλαγμα, όπως υπάρχει στον κολακα.
Έτσι, κολακεύουμε από συνήθεια χωρίς να έχουμε λόγο να θεωρούμε τον εαυτό μας κόλακα ή μη αυθεντικό.
Εγώ πάντως πιστεύω πως η κολακεία, φθείρει περισσότερο τον άνθρωπο από την ύβρη.
Τέλος πάντων, όπως έχεις γράψει και στην ανάρτηση, ηξερα πως δεν έχεις χρόνο και δεν περίμενα να απαντήσεις φέτος. Απλά έθεσα το ερώτημα τώρα, γιατι μετά τις γιορτές μπορεί να το ξεχνούσα.
Σ' ευχαριστώ Cleareaching για τις ευχές σου, εύχομαι κι εγώ καλές γιορτές σε 'σένα και τους αγαπημένους σου. :)
Χρόνια Πολλά Χριστίνα μου :)
Πάντα δημιουργικά και φωτεινά σου εύχομαι!
Σ' ευχαριστώ πάρα πολύ Βικάκι! Κι εσύ νά'σαι καλά με υγεία και χαρά! Συγνώμη που άργησα να σου απαντήσω, λείπαμε οικογενειακώς σε ταξίδι, αποκλειστήκαμε κιόλας και μόλις χθες καταφέραμε να γυρίσουμε.
Πολλές-πολλές ευχές!
Καλή Χρονιά, Χριστίνα μου, με υγεία, χαρά, ευτυχία και δημιουργικότητα.
Πολλά Φιλιά
Καλή χρονιά!
@ houlk
Έμμυ μου και σ' εσένα εύχομαι καλή χρονιά, με ΥΓΕΙΑ, δημιουργικότητα και αγάπη...
@ aerosol
Επίσης αγαπητό ψεκαστήρι! Υγεία, αγάπη, δημιουργία και ό,τι άλλο επιθυμείς...
Δημοσίευση σχολίου