Το τηλέφωνο που χτυπάει και είναι κάποιος που σκεφτόσουν μόλις δύο λεπτά πριν. Το έντονο προαίσθημα που σε προειδοποιεί πριν από τον κίνδυνο. Τα πνεύματα (μικρά ή μεγάλα, δεν μας νοιάζει που συναντώνται, ανοίγοντας το ίδιο θέμα την ίδια χρονική στιγμή. Το όνειρο που είδες χθες βράδυ και βγήκε αληθινό σήμερα. Η διαίσθηση για κάτι. Μια πινακίδα που είδες τυχαία και σου έδωσε την αναπάντεχη απάντηση σε κάτι που σε απασχολούσε. Ένα όραμα, μια παρένθεση στη χρονική ροή, που είδες ξύπνιος μέρα μεσημέρι.
Έγινα μάρτυρας μιας τέτοιας ιστορίας ξανά πρόσφατα, συγκεκριμένα την περασμένη Παρασκευή τα ξημερώματα. Γύρω στις 4 η ώρα ξύπνησα από μια απροσδιόριστη ανησυχία και πήγα στο σαλόνι να ακούσω λίγη μουσική για να ηρεμήσω. Κανένα εικοσάλεπτο αργότερα ήρθε και ο άντρας μου. "Είδα εφιάλτη", μου είπε. "Είχαν μπει κλέφτες στο σπίτι μας, κρατούσαν όπλο κι εμείς ήμασταν μέσα".
Την επόμενη μέρα μας πήρε ο θείος μου τηλέφωνο για να μας πει πως τα ξημερώματα, γύρω στις 4+, μπήκαν κλέφτες στο εξοχικό του, στο οποίο βρισκόταν κι ο ίδιος, και μάλιστα ο ένας ήταν ένοπλος. Περιττό να σας πω ότι τον κατέκλεψαν τον άνθρωπο, πέρα από ταυτότητες, κάρτες και μετρητά, του πήραν μέχρι και το αυτοκίνητο!
Μου φάνηκε πραγματικά απίστευτο το πώς συνδεόμαστε μεταξύ μας οι άνθρωποι και πώς είναι δυνατό να λαμβάνουμε τέτοιου είδους προειδοποιήσεις. Σας έχει συμβεί κάτι παρόμοιο ποτέ; Πιστεύετε ότι είναι δυνατόν να υπάρξουν "σημάδια";
6 σχόλια:
Το ενδιαφέρον πάντως θα ήταν - αν υποθέσουμε ότι υπάρχουν σημάδια στον κόσμο - να μπορούσαμε να τα καταλάβουμε!
Οι πέντε αισθήσεις και η λογική μας-λίγη η πολλή- είναι αυτά που μας χρειάζονται.
Τα υπόλοιπα πηγάζουν από το υποσυνείδητο και ο Φρουδ τα εξήγησε πολύ καλά.
Μην ψάχνετε στα άχυρα.
@La koumbara
Εγώ πάλι πιστεύω ότι υπάρχουν και εύγλωττα σημάδια. Αλλά κι αν δεν υπάρχουν, συνήθως αυτό που απαιτείται για την ερμηνεία τους είναι η "μετωνυμική ή μεταφορική αντικατάσταση της σημασίας τους" κατά τον Λακάν, κατά τον τρόπο δηλ. που λειτουργεί το ασυνείδητο.
Χωρίς αυτό να συνιστά παρακίνηση για ανάγνωση ονειροκριτών και άλλων συναφών αναγνωσμάτων, να εξηγούμεθα! Η ατομική μας διαίσθηση όχι απλά αρκεί αλλά είναι και η πιο ενδεδειγμένη.
@Στέλιος
Προσωπικά δεν περιορίζω τη γνωστική διαδικασία στις πέντε αισθήσεις και τη λογική. Υπάρχει αναμφίβολα και η διαίσθηση, συνιστώσες της οποίας έχει ανακαλύψει η επιστήμη (βλ. π.χ. τους κατοπτρικούς νευρώνες, mirror neurons, με τους οποίους έχει ασχοληθεί και η κοινή μας φίλη Cynical παλιότερα).
Για μένα το πράγμα πηγαίνει ακόμη παραπέρα. Δεν χρησιμοποίησα τυχαία τη λέξη "συνδεδεμένοι". Υπάρχει κάτι, ένας χώρος στον οποίο αν δεν έχει απωλέσει κανείς (τη διαισθητική) πρόσβαση, μπορεί να διαπιστώσει ότι συν-υπάρχουμε όλοι, μας κρατάει ας πούμε όλους και μας συνέχει. Είναι ένα continuum κατά συνέπεια, κάτι σαν παγκόσμια ψυχή, συλλογική συνείδηση (ή ασυνείδητο;). Κάτι.
Ό,τι κι αν είναι μας επιτρέπει πάντως να αντιλαμβανόμαστε δεδομένα που μας αφορούν είτε προσωπικά είτε για ανθρώπους για τους οποίους νοιαζόμαστε. Καρατσεκαρισμένο.
Αρκετές φορες έχω ξυπνησει με ένα παράξενο συναίσθημα που όντως την επόμενη ή τις επόμενες ημέρες έφερε κάτι κακό. Θα μου πείτε γιατί έφερε; Γιατί πιστεύω ότι αυτό που σκεφτόμαστε και σκεφτόμαστε έντονα, το σύμπαν προσπαθει να το υλοποιήσει, να το πραγματοποιήσει. Δεν ξέρω αν τρέχουμε στο χρόνο ή αυτός τρέχει να μας προλαβει...
Υπάρχουν στιγμές πού νομίζω ότι ζω σε άλλη διάσταση χώρου και χρόνου.Σαν να παίζω κάποιο ρόλο ως ηθοποιός πού τον έχω επαναλάβει σε πρόβα πολλές φορές. Πολλές φορές αναρωτιέμαι μήπως ολόκληρη η ζωή μας είναι μια ψευδαίσθηση πού αδυνατούμε να συνειδητοποιήσουμε ή ό,τι ζούμε καθημερινά έχει ήδη προγραμματιστεί στο υποσυνείδητο το οποίο εκείνη τη στιγμή παρουσιάζει διαρροές πληροφοριών πού είναι απορρητες για το συνειδητό, ή τέλος μήπως επικοινωνούμε μεταξύ μας ενεργειακά στιγμιαία στις πιο πλησιέστερες συχνότητες.
Πράγματι, στο βάθος μόνο ερωτήματα μπορούμε να έχουμε. Η όποια μας βεβαιότητα δεν μπορεί να αναγάγεται σε αλήθεια, παρά μόνο σε πίστη. Ευχαριστώ για την επαναφορά ixnilatis!
Δημοσίευση σχολίου