Τις τελευταίες νύχτες ο γιος μου βλέπει εφιάλτες. Εκεί, γύρω στις 2.30 μετά τα μεσάνυχτα, κάθε νύχτα. Σηκώνομαι, τον ξυπνάω, του δίνω λίγο νερό και τον παίρνω αγκαλιά. Έτσι ξανακοιμάται ήσυχος. Μετά από κάμποση ώρα, φεύγω απ' το κρεβάτι του διακριτικά κι επιστρέφω στο δικό μου.
Εκεί πιάνω το σεντονάκι μου (χειμώνα-καλοκαίρι) και ξανατυλίγομαι απαλά. Αν κάνει πολύ ζέστη, τυλίγω μόνο τα πόδια ή μόνο το στήθος, πάντως κάπου επάνω μου θέλω να νιώθω το σεντονάκι.
Ο πατέρας μου, που ζει κοντά μας αλλά στον κάτω όροφο, θέλει κι εκείνος χειμώνα-καλοκαίρι να σκεπάζεται. Παλιότερα, επειδή φοβόμουν μήπως πάθει άθελά του θερμοπληξία το καλοκαίρι, τον μάλωνα γι' αυτή του τη συνήθεια.
Ο άντρας μου κοιμάται άκρη-άκρη στο κρεβάτι, κρατώντας με το ένα του χέρι τη γωνία του κομοδίνου. Και η κόρη μου, για να κοιμηθεί, πρέπει να ακουμπήσει όλη την πλάτη της στην πάντα - το προστατευτικό μαξιλάρι που τυλίγει το προσκέφαλο της κούνιας.
Σε όλους μας η αδήριτη ανάγκη για επαφή. Είναι απίστευτο το πόσο πολύ κανένας μας δεν θέλει να νιώθει - ούτε καν στον ύπνο ή ίσως ιδίως τότε - μόνος.
10 σχόλια:
!!!!!!!!!
Eυθυμια
Σε όλους μας αδήριτη η ανάγκη για επαφή πράγματι.
Και για μας τις μαμάδες όμως η επαφή με τα παιδιά μας στον ύπνο τους, δεν είναι ό, τι πιο τρυφερό, ότι πιο μεγαλειώδες ;(εντάξει, αφού μας περάσουν τα νεύρα που μας ξυπνάνε μες τα μαύρα μεσάνυχτα!).
Ελπίζω να 'σαι καλά.
Καληνύχτα.
@Ευθυμία:
;;;;;;;;;!
@Houlk
Ό,τι πιο τέλειο. Αλλά αυτή η αίσθηση της μοναξιάς πάλι... "μείναμε μόνοι μας εμείς οι χίλιοι" σα να λέμε! Χα-χα-χα! Είναι το θέμα της ερμηνείας, όμως, που λες κι εσύ.
Ναι, είμαι καλά. Ζω στιγμή τη στιγμή και νιώθω γαλήνη.
Σου εύχομαι όλη τη δύναμη του κόσμου.
Καλό μας ξημέρωμα.:)
Χριστινουλα,σκεφτηκα ποσο μεγαλη ειναι η αναγκη των ανθρωπων να μην νιωθουν μοναξια κ με ποσους διαφορετικους τροπους καλυπτουμε αυτη την αναγκη μας....ιδιως στον υπνο μας...
Καλημερα κ καλη εβδομαδα
Ευθυμια
Τελικά αυτή η αίσθηση της ατομικότητας, του ξέχωρου, έχει τα ντεσού της. Ίσως επειδή υπάρχει ταυτόχρονα (έστω ασυνείδητα) και η άλλη αίσθηση, αυτή της ένωσης με τα πάντα, σαν οδυνηρή υπενθύμιση του πώς θα μπορούσαμε να αντιλαμβανόμασταν τον κόσμο αν δίναμε το προβάδισμα στον τρόπο σκέψης του δεξιού ημισφαιρίου.
Γεια σου φιλενάδα, καλό Φθινόπωρο να έχουμε.
Βρε μανία με αυτό το δεξί ημισφαίριο.
Σου λέω παιδάκι μου ότι το αριστερό είναι άριστο, πας στα σίγουρα!
Να δες εμένα!!!
Χα χα χα χα
Εύχομαι σε όλους ότι καλύτερο και καλή αρχή για όλα τα παιδάκια στο σχολείο.
Φιλιά πολλά
Ρούλα
Έλα βρε κορίτσι μου κι αναρωτιόμουν πού είσαι!
Είδες βρε Ρούλα μου, είναι να μη φάει κόλλημα ο άνθρωπος - στο τέλος θα νομίζει κανένας ότι προσπαθώ να στείλω πολιτικό μήνυμα εν όψει των εκλογών!
Καλό φθινόπωρο σε όλους μας κυρίως στους μαθητές.
Πολλά φιλάκια
Χ.
Δεν είναι μόνο η ψυχολογική ανάγκη μα και η πραγματική, π.χ.το σεντόνι χειμώνα καλοκαίρι είναι και μόνωση από κρύο ή ζέστη με ταυτόχρονη δημιουργία ενός μικροκλίματος με την θερμοκρασία του σώματος, την λεγομένη και θαλπωρή.
την καλησπέρα μου
Δεν είναι μόνο η ψυχολογική ανάγκη μα και η πραγματική, π.χ.το σεντόνι χειμώνα καλοκαίρι είναι και μόνωση από κρύο ή ζέστη με ταυτόχρονη δημιουργία ενός μικροκλίματος με την θερμοκρασία του σώματος, την λεγομένη και θαλπωρή.
την καλησπέρα μου
Εξορθολογίζοντας μπορούμε να πούμε ο,τιδήποτε, αγαπητέ. :)
Δημοσίευση σχολίου